Therapie voor autisme

Timo is een oud leerling van Studiescool die dagelijks worstelt met zijn autisme. Naar aanleiding van de autismeweek heb ik Timo gevraagd of hij zijn ervaringen wil opschrijven in de vorm van een blogserie. Deze blog is het vervolg op de blog ‘Autisme en naar school gaan’ waarin hij schrijft over wat therapie voor hem betekent.

Blogsreeks autismeweek:
– blog 1 – Ik heb autisme
– blog 2 – Ik ben Timo en ik heb autisme
– blog 3 – Autisme en naar school gaan
– blog 4 – Therapie voor autisme
– blog 5 – Autisme en een vervolgopleiding

Door de jaren heen heb ik verschillende therapieën gevolgd die mij geholpen hebben mijn emoties te controleren en rust te vinden voor mijzelf. Deze begonnen niet lang nadat ik mijn diagnose heb gekregen toen ik nog in groep 3 zat. In groep 4 van de basisschool was het persoonsgebonden budget voor mij geregeld, waardoor ik makkelijker aan deze therapieën kon komen.

Emotioneel ontwikkelen

In de jaren die volgden kreeg ik veel verschillende therapieën en trainingen die mij moesten helpen mijzelf beter te begrijpen, beter om te gaan met stress en over het algemeen minder last te hebben van de toen nog altijd zeer frequente woede uitbarstingen. Voornamelijk het emotioneel ontwikkelen was erg moeilijk voor mij. Ik was zeer theoretisch ingericht en was meer gefocust op feiten en analyse dan gevoelens. Ook had ik, omdat ik wel het gevoel had dat ik ‘minder’ waard was door mijn autisme, altijd een zeer prestatiegerichte sfeer om mij heen hangen. Ik wilde – en wil – het altijd perfect doen, zonder fouten. Lage cijfers haalde ik niet op de basisschool, tenzij ik door moeilijkheden op andere gebieden de toetsen niet kon maken. De therapieën hielpen best, maar soms praatte ik mensen zo onder de tafel. Ik werd onderschat omdat ik als jong ventje al snel een vlotte babbel had, iets wat ik inmiddels wel een beetje ben kwijtgeraakt. 

Omgaan met mijn energie

De therapieën hebben mij geleerd rust te vinden in de verschillende afleidingen die de wereld tegen mij opwerpen. In plaats van mij te focussen op de afleiding, focus ik mij op mijn taak of datgene wat op dat moment belangrijker of rustiger is. Therapie heeft er ook voor gezorgd dat ik mijzelf beter ken. Door mijn beperkingen en ‘hordes’ te leren kennen, begrijp ik beter hoe ik werk en hoe ik kan functioneren. Dit zorgt ervoor dat ik efficiënter kan omgaan met de energie die ik in een dag beschikbaar heb, en kan aangeven wanneer iets mij te veel energie kost. 

Neurofeedback

Neurofeedback bijvoorbeeld heeft mij geholpen rust te pakken op momenten dat ik niet druk bezig ben, zoals wanneer ik een koffiepauze heb of naar de tv aan het kijken ben. Door deze therapie heb ik in principe geleerd mijzelf op te laden zonder te slapen, waardoor ik langere dagen kan maken zonder prikkelbaar of sloom te worden.

Kijk op het leven

Natuurlijk kan therapie of psychologie niet alle stress wegnemen. Mijn mindset en kijk op het leven veranderen niet al te veel, ondanks de therapieën die ik kreeg. Hoewel ik mijzelf niet meer minderwaardig acht door mijn autisme, heb ik nog wel altijd het gevoel dat ik in een predispositie ben in een interactie met ‘normale’ mensen. De keerzijde daarvan is natuurlijk dat mijn autisme en andere kijk op het leven om mij heen ook weer kansen biedt. Deze kansen moeten alleen gevonden worden, dat is nou net even wat moeilijker.

Psycho-eduatie

Op het moment zit ik net weer bij een psycholoog. Van hen zal ik psycho-educatie krijgen over mijn autisme en de recentelijk toegevoegde diagnose van ADD (licht onoplettende variant). Hierin spreken we meer over de eigenschappen van autisme, wat ze voor mij betekenen, wat ik eraan heb en welke trucjes ik kan gebruiken om mijn autisme in mijn voordeel te laten werken. Dit ook omdat ik inmiddels verder ben in mijn ontwikkeling, waardoor andere methodes nu aan de orde komen.

Timo