Deze week is het de Week Tegen Pesten. Helaas gebeurt het nog steeds en de…
Leren kun je leren blog 1: verbaal-linguïstische leerstijl
Eerder deze maand kondigde ik al aan dat ik een blogreeks ga schrijven over het onderwerp ‘leren kun je leren’. Graag neem ik jullie in deze eerste blog mee in de verbaal/linguïstische leerstijl, ook wel een talige leerstijl genoemd. Mensen met deze leerstijl zijn makkelijk in staat om gedachten en gevoelens te verwoorden, deze te formuleren op papier en poëzie te schrijven/interpreteren.
Herkennen
Taalkundig getalenteerde jongeren lezen graag, houden wellicht een dagboek bij, schrijven verhalen of drukken hun gevoelens uit in de vorm van poëzie. Mondeling zijn talige leerlingen goed in staat om zich uit te drukken en daarnaast zijn ze vaak goede luisteraars met een uitstekend ontwikkeld geheugen voor teksten of informatie die ontvangen is door gesproken taal. Taal fascineert mensen met deze leerstijl en ze vinden het leuk om manieren te bedenken waarop ze creatief met taal om kunnen gaan. Ze kunnen genieten van het leren van nieuwe talen, het onthouden van tongtwisters en winnen ‘altijd’ met woordspelletjes.
Omdat binnen het huidige onderwijs veelal verbaal wordt onderwezen, hebben ‘talige’ leerlingen de neiging om het goed te doen op school. Hoewel een goed verbaal linguïstisch vermogen geen synoniem is voor intelligentie kunnen leerlingen met deze leerstijl uitblinken en een studie aan de universiteit als advies meekrijgen.
Hoe te leren
Mensen met een verbaal-linguïstische leerstijl leren het beste wanneer ze de lesstof gesproken en geschreven aangereikt krijgen. Ze geven de voorkeur aan activiteiten die gebaseerd zijn op taal en redeneren: het maken van een samenvatting, een verhaal schrijven met de te leren begrippen hierin verwerkt, begrippen verwerken in rijmpjes en veel praten/discussiëren over de stof met anderen.
Valkuilen
Voor de verbaal-linguïstische leerlingen kan het moeilijker zijn om wiskundige vergelijkingen te begrijpen en op te lossen. Het is voor de adolescent daarom handig dat de docent eerst dieper ingaat op de taal van wiskunde, de wiskundewoord-problemen, om hem vervolgens mee te nemen in wetmatigheden.
Een talig mens zal snel geneigd zijn om klakkeloos aan te nemen wat de docent vertelt wanneer dit logisch klinkt. In dit geval is het voor mij van belang te achterhalen hoe kritisch de leerling is wanneer het gaat over de inhoud om vervolgens samen met de leerling op zoek te gaan naar verdere diepgang en verwerking van de stof.
Intelligent of niet?
Ieder mens leert op zijn of haar manier, dit zegt niets over de intelligentie van de leerling. De één heeft een duidelijk overheersende leerstijl, een ander geeft de voorkeur aan meerdere leerstijlen door elkaar. Hoe beter een docent de leerling kent, hoe makkelijker de denkwijze wordt begrepen en er gedoceerd kan worden vanuit verschillende invalshoeken op precies het juiste moment.
Zijn er zaken waar jouw talige zoon/dochter tegenaan loopt wanneer het om leren gaat? Ik zou het leuk vinden om een reactie te krijgen op deze vraag onderaan deze blog.
Manon Ruardij
Bron: H.E. Gardner. Frames of mind: The theory of multiple intelligences, 2011
Blogreeks ‘Leren kun je leren’
Gerelateerde berichten
